Rys historyczny Luwru
Łupy armii rewolucyjnych przywoziły do Luwru dzieła z całej Europy, zdobywane w wyniku konfiskat oraz kradzieży. Dzięki temu znalazła się tu m.in. Grupa Laokoona i Apollo Belwederski. W czasach panowania dynastii Burbonów, Luwr wzbogacił się o kolejne kultowe dzieło „Wenus z Milo”. W tym też czasie mecenat sztuki podją decyzję o wszczęciu prac renowacyjnych, konserwacyjnych, by rozbudować i zrewitalizować ten ważny obiekt muzealny. Czasy Trzeciej Republiki zbiory muzeum nadal się rozrastały, m.in. dzięki rozmaitym darom oraz zakupom kolejnych dzieł. Wówczas do zbiorów dołączyła "Nike z Samotraki".
Podczas okupacji hitlerowskiej Luwr był niemal pusty. Wszystkie dzieła zostały uprzednio spakowane i wywiezione w bezpieczne miejsce, aż do momentu końca II wojny światowej, kiedy to stopniowo zbiory przywracano. w 1983 roku za sprawą prezydenta Francois Mitteranda, powstał kolejny projekt renowacji pałacu wraz ze stworzeniem podziemnego zespołu muzealnego, mieszczącego się pod głównym dziedzińcem. Wszystko po to, by znacznie usprawnić wzmożony ruch turystyczny. W 1988 roku oficjalnie otworzono nowe wejście, które zapoczątkowuje ogromna szklana Piramida Luwru.
Dziś już nie budujemy tak jak kiedyś. Ale czy to źle? Szukamy oszczędności, odrywamy się od stereotypów budowlanych. Wielu z nas nie potrzebuje dziś rozwiązań naszych dziadków. Z całym szacunkiem dla starych domów w dzisiejszych czasach szukamy ekonomicznych rozwiązań. Często...